کشیش سرشناس کلیسای الهیات رهایی‌بخش در نیکاراگوئه، برنده جایزه ادبی "پابلو نرودا " در سال 2009 شد.

به گزارش فارس به نقل از پایگاه خبری بنیاد نرودا، جایزه ادبی "پابلو نرودا " در سال 2009 به اتفاق آراء به ارنستو کاردنال تعلق گرفت.
جایزه ادبی پابلو نرودا از سال 2004، در بزرگداشت این شاعر شیلیایی همه ساله به برترین‌های ادبیات در حوزه زبان اسپانیایی داده می شود و تا کنون "خوزه امیلیو پچکو" مکزیکی (2004)، "خوان حلمن" آرژانتینی (2005)، "کارلوس گاستون بلی" از پرو ( 2006)، "فینا گارسیا مارروث" کوبایی (2007) و "کارمن برنگر" شیلیایی (2008) برندگان قبلی آن بوده اند.
این جایزه شامل 30000 دلار وجه نقد، لوح افتخار و مدال می باشد و داوران در این دوره متشکل از اساتید و نخبگان ادبی قاره نظیر "کارمن برنگر " و "اسکار هان " شیلیایی، "خورخه بوکانرا " از آرژانتین، "خوان گوستاوو کوبو " از کلمبیا و "سلنا مییارس " از دانشگاه مادرید بودند.
ارنستو کاردنال شاعر، نویسنده، مجسمه ساز، سیاستمدار و کشیش متعلق به کلیسای الهیات رهایی بخش، سرشناس ترین چهره ادبی قاره و محبوب ترین شخصیت نیکاراگوئه محسوب می‌شود.
ارنستو کاردنال نخستین بار در سال 1950 به انقلاب در نیکاراگوئه روی کرد، اما اقدام او و یارانش توسط حکومت "اناستاسیو سوموسا گارسیا " در هم شکست و بسیاری از دوستان و همراهانش به جوخه های مرگ سپرده شدند. سپس او تصمیم می گیرد زندگی را در صومعه پی بگیرد و آموزش مذهبی ببیند و در سال 1965 به جرگه کشیشان ماناگوا می‌پیوندد.
در سال 1983 در جریان دیدار رسمی ژان پل دوم از نیکاراگوئه، پاپ اعظم در فرودگاه و در مقابل دوربین های تلویزیون او را به سبب فعالیت‌های سیاسی مورد شماتت قرار می‌دهد.
کاردنال در دور اول حکومت ساندینیست‌ها به وزارت فرهنگ منصوب شد، اما در سال 1994، در شرایطی که جبهه ساندینیست‌ها حکومت را واگذار کرده بود، با انتقاد از روش‌های دانیل اورتگا، به جنبش احیای ساندینیسم می‌پیوندد.
این شاعر انقلابی نیکاراگوئه علیرغم کهولت در سال 2007 به مکزیک رفت و با فرمانده "مارکوس"، رهبر ارتش آزادیبخش ملی زاپاتیستا همراهی کرد.