دكتر غلامحسین ابراهیمی‌دیناني گفت: فردوسي حماسه‌سرايي است كه يكي از مهم‌ترين حماسه‌هاي كل جهان را سروده است؛ از اين رو شاهنامه كتاب جاودانه سراسر تاريخ است._

 وي در نشست «در ستایش فردوسی» كه ديروز به مناسبت روز بزرگداشت فردوسي در شهركتاب مركزي برگزار شد، درباره «فردوسی و سهروردی» سخن خود را آغاز كرد و  افزود: اسطوره و حماسه فردوسي، كم از تاريخ ندارد زيرا حقايق را بيان كرده و دوره‌اي از تاريخ بشريت را كه در اين سرزمين روي داده، مطرح كرده است.

وي افزود: پادشاهاني كه فردوسي در شاهنامه به تصوير مي‌كشد، ديكتاتور نيستند بلكه فره‌ايزدي، سايه حق و نور خدا هستند. رستم كه پهلوان همه داستان‌هاي فردوسي است، به هيچ قدرتي وابسته نيست، بلكه خودش است. كدام تراژدي هم‌وزن داستان رستم و سهراب است. رستم يك جوانمرد به‌شمار مي‌رود و اين فتوت، يك مكتب انسانيت است.

اين استاد دانشگاه خاطرنشان كرد: سلطنت در دوران تاريخ ايران باستان به معني استبداد نيست بلكه نور الهي است و قرن طلايي بشريت محسوب مي‌شود. نخستين نداي توحيد از مغان و از حكماي خسرواني و از زبان زرتشت بلند شده است. 

وي افزود: آتش‌پرستي و مجوس، واژه‌اي نارواست كه به زرتشتيان لقب داده‌اند زيرا آتش مظهر نور است، آتش نور و گرمي مي‌دهد خودش مي‌سوزد و ديگران را گرم مي‌كند، آتش به سوي بالا و تعالي مي‌رود، خصلت آتش تنزل نيست و همه چيز را از جنس خود مي‌كند و در شعله آتش فره‌ايزدي و نور ايزدي روشن شده است.

ديناني يادآور شد: ايران سرزمين توحيد است؛ از اين رو ايرانيان اسلام را بهتر درك كردند و هيچ مكتبي به اندازه ايراني اسلام را پذيرا نشد زيرا در طول تاريخ ايراني‌ها قرآن را بهتر دريافت كردند. اگر متكلمين تاريخ اسلام نظير ابوحامد غزالي، خواجه توسي، قاضي جبار معتزلي را ببينيد، نود درصد آن‌ها ايراني هستند.

وي با اشاره به فردوسي و سهروردي تصريح كرد: سهروردي يك فيلسوف است و همان مطالبي كه فردوسي به زبان حماسه گفته، سهروردي به زبان فلسفه بيان كرده است و درمي‌يابيم شاهنامه، حكمت اشراق است.

اين استاد فلسفه خاطرنشان كرد: پيام فردوسي، پيام نور، يزدان و مينوي خرد است و پيام سهروردي حكمت جاوداني است. حكمت خسرواني يعني مكتب ايران باستان و حكمت اشراق سهروردي يعني حكمت خسرواني كه با زبان حكمت و فلسفه بيان شده است.
وي يادآور شد: فلسفه سهروردي فلسفه نور به معناي فلسفه تاريخ ايران باستان و حكمت خسرواني است كه بايد بيشتر مورد توجه قرار گيرد.